نظام حقوقی انتخابات نمایندگان اقلیت‌های دینی شناخته‌شده در مجلس شورای اسلامی ایران در پرتو اصل برابری

وحید آگاه؛ معین صبوریان گهرتی

دوره 23، شماره 74 ، خرداد 1401، ، صفحه 39-68

https://doi.org/10.22054/qjpl.2021.50434.2339

چکیده
  وفق نظر غالب در تفسیر اصل 64 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران؛ پنج کرسی اقلیت‌های دینی شامل زرتشتیان، کلیمیان و مسیحیان (ارامنه شمال و جنوب، آشوریان و کلدانیان) در مجلس شورای اسلامی غیرقابل افزایش است. مساله اصلی مقاله، روشن نمودن موضوع اختصاص این 5 کرسی در مجلس و جایگاه آن در محدوده اصل برابری است که با روش‏ توصیفی _ تحلیلی و شیوه گردآوری ...  بیشتر

الزام به ذکر جهات حکمی در ابطال شرعی مقررات در پرتو رویه فقهای شورای نگهبان

وحید آگاه؛ حامد اولادی

دوره 22، شماره 70 ، خرداد 1400، ، صفحه 72-93

https://doi.org/10.22054/qjpl.2021.42804.2156

چکیده
  بندهای «پ» و «ت» ماده 80 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب 92، اشخاص را در تقاضای ابطال شرعی و قانونی مقررات به ذکر جهات حکمی و بیان دلایل ملزم و ضمانت اجرای آن را رفع نقص و نهایتاً قرار رد درخواست لحاظ نموده است. موضوعی که با هدف بررسی نسبت آن با قانون اساسی و رویه فقهای شورای نگهبان مطالعه شد و مشخص گردید این ...  بیشتر

تحلیل نظام صدور مجوز اجراهای صحنه‏ ای موسیقی و نظارت بر آن در ایران

وحید آگاه

دوره 20، شماره 59 ، تیر 1397، ، صفحه 140-164

https://doi.org/10.22054/qjpl.2018.23149.1563

چکیده
  اجراهایصحنه‏ایموسیقی مثل سایر هنرها در جمهوری اسلامی ایران، ذیل چتر حقوق قرار دارد. موضوعیکهبررسیآندرادبیاتحقوقی،مغفولواقعشدهوتحلیلآن،نشانمیدهدکه حکومت ، تکلیف خود را با نحوه مواجهه نظام حقوقی با این موضوع مشخص نکرده است. از یک طرف،نظامصدورمجوزحداکثری و سخت گیرانه در وزارت فرهنگ، برقرار شده که فارغ از ایرادات اساسیآن،حکایتازانتخابراهبرددخالتدارد ...  بیشتر

تحلیل شیوه نظارت حکومت بر آثار نمایشی و سینمایی در نظام حقوقی ایران مشروطه(1357-1306)

وحید آگاه؛ محمد راسخ

دوره 18، شماره 54 ، خرداد 1396، ، صفحه 61-89

https://doi.org/10.22054/qjpl.2017.7425

چکیده
  نظارت حکومت‏ بر هنر به دو شیوه عمده تأمینی و تعقیبی صورت می گیرد. در طریقه تأمینی، حکومت برای خلق و عرضه آثار هنری، اخذ اجازه قبلی را لازم می داند. نظامی که حق‏های هنری به ویژه حق بر آزادی بیان هنری را محدود می‏نماید. در روش دوم اما، اصل برآزادی است و حکومت پس از آفرینش و ارائه آثار هنری و صرفا در صورت مواجهه با جرم یا تخلف، ورود می‏نماید. ...  بیشتر