هدف این مقاله بررسی تأثیر تئوریهای واقعگرایانه روابط بینالملل بر گسترش حقوق بین الملل است. واقعگرایان به دلیل وجود آنارشی در نظام بینالملل، به جای قانون، بر قدرت تأکید دارند. به همین دلیل رابطۀ بین قدرت و قانون را رابطهای تقابلی در نظر می گیرند . ولی پژوهش حاضر در پی اثبات این فرضیه است که قدرت، موجد و حامی قواعد حقوقی بین الملل است . از بدو تشکیل حاکمیت کشورها، بهتدریج قواعدی برای نظم بخشیدن به روابط بین دولت ها شکل گرفت. پسازآن قدرتهای بزرگ مدیریت روابط بینالملل را به دست گرفتند. تاریخ روابط بین الملل نیز گویای آن است که در دورههای موسوم به ثبات هژمونیک، اگرچه هژمون از قواعد حقوق بینالملل در راستای منافع خود بهره برده، ولی برای حفظ ثبات و امنیت بین المللی، مهم ترین حامی قواعد حقوق بینالملل بوده است . این مقاله با روش توصیفی – تحلیلی، از منظری تاریخی نقش قدرت را در پیشبرد حقوق بینالملل بررسی می نماید.
The aim of this paper is to examine the impact of realistic theories of international relations on the development of international law. Realists, because of the anarchy in the international system, focus on power rather than the law. For this reason, they consider the relationship between power and law as a confrontational one. However, this research seeks to prove the hypothesis that power creates and advocates the rules of international law. Since the establishment of the sovereignty of nations, gradually rules to regulate the relations between States were developed. After that, the major powers took over the administration of international relations. History of international relations also shows that, in the period known as the hegemonic stability, although the hegemony benefited from the rules of international law in its own interests, it has acted as the main supporter of the rules of international law to maintain international stability and security. This paper, from a historical viewpoint, aims to examine the role of power in development of international law, by using a descriptive- analytic method
مراجع
- آیکنبری، جی جان، ( 1383 )، تنها ابرقدر : ت هژمونی آمریکا در قرن 21 ، ترجمه عظیم فضلی پور، تهران: مؤسسۀ ابرار معاصر.
- ارگانسکی، ای. اف. ک، ( 1384 )، سیاست جهان، ترجمۀ حسین فرهودی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
- اس پیس، کلی کیت، ( 1384 )، سازمانهای بینالمللی، ترجمه حسین شریفی طرازکوهی، تهران: انتشارات میزان.
- بهزادی، حمید، ( 1355 )، قدرتهای بزرگ و صلح بینالمللی؛ اتحاد مقدس، جامعۀ ملل و
سازمان ملل متحد از دیدگاه مورگنتا، تهران: انتشارات دانشگاه ملی ایران.
- بهزادی، حمید، ( 1364 )، اصول روابط بینالملل و سیاست خارجی، تهران: نشر دهخدا.
- پالمر مونتی، اشترن لاری و گالیل، چارلز، ( 1372 )، نگرشی جدید به علم سیاست، ترجمه
منوچهر شجاعی، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی.
- دومینیک، کارو، ( 1379 )، حقوق بینالملل عمومی؛ آشنایی با تاریخچه، منابع و اشخاص
حقوق بینالملل، مترجم مصطفی تقی زاده انصاری، تهران: نشر قومس.
- دوئرتی، جیمز و فالتزگراف، رابرت ، ( 1384 )، نظریههای متعارض در روابط بینالملل،
ترجمه علیرضا طیب و وحید بزرگی، تهران: نشر قومس.
- سیف زاده، حسین، ( 1379 )، نظریهپردازی در روابط بینالملل؛ مبانی و قالبهای فکری، تهران: انتشارات سمت.
- شریفی طرازکوهی، حسین، ( 1375 )، قواعد آمره و نظم حقوقی بینالمللی، تهران: مرکز
ابتدای صفحه