چکیده امروزه حق استماع، به یکی از اجزای اداره خوب و عدالت رویهای تبدیل شده است.استماع در حیطهی حقوق اداری،وابسته به زمینهای است که در آن اعمال میشود. در حقوق اداری انگلستان تمایز میان تصمیمات قضایی و تصمیمات اداری، لزوم ترافعی بودن تصمیمات و تفکیک میان حقها و امتیازات، محدودیتهایی را بر استماع موجب شد. این محدودیتها دردههی ...
بیشتر
چکیده امروزه حق استماع، به یکی از اجزای اداره خوب و عدالت رویهای تبدیل شده است.استماع در حیطهی حقوق اداری،وابسته به زمینهای است که در آن اعمال میشود. در حقوق اداری انگلستان تمایز میان تصمیمات قضایی و تصمیمات اداری، لزوم ترافعی بودن تصمیمات و تفکیک میان حقها و امتیازات، محدودیتهایی را بر استماع موجب شد. این محدودیتها دردههی هفتاد میلادی برطرف میشود، اما بهطور کامل کنار نهاده نمیشوند. برای جبران این نقص حقوق اداری انگلستان، در کنار شناسایی قاعدهی الزام به رفتار منصفانه که به نوبهی خود موجب توسعهی بیشتر استماع میشود، مفهوم انتظارت مشروع را به حقها و امتیازات افزوده است. در کنار این تحولات، رویکرد توسعهگرایانهی دادگاه اروپایی حقوق بشر، نسبت به استماع بر حقوق اداری انگلستان تأثیر نهاده است. در حقوق اداری ایران، شناسایی و اعمال این حق از کاستی رنج میبرد. با این حال دیوان عدالت اداری در مورد اعمال آن دردادرسی اداری رویکردی توسعهگرایانه داشته است، اما در تصمیمات اداری خلأ قانونی و قضایی نمایان است.