%0 Journal Article %T اصول نانوشته قانون اساسی؛ آنسوی متن %J پژوهش حقوق عمومی %I دانشگاه علامه طباطبایی %Z 2345-6116 %A سلطانی, سیدناصر %D 2021 %\ 05/22/2021 %V 22 %N 70 %P 226-248 %! اصول نانوشته قانون اساسی؛ آنسوی متن %K "قانون اساسی نوشته" %K "قانون اساسی نانوشته" %K "قانونیت" %K "مشروعیت" %K "متن" %R 10.22054/qjpl.2020.42697.2155 %X قانون اساسی را باید همچون «یکی» از عناصر نظم بزرگتری در شمار آورد که نظام سیاسی مبتنی بر آن است و «قانون اساسی نوشته» تنها یکی از این عناصر است. رابطه میان نیروهای سیاسی و توازن آنها بعنوان بستری که قانون اساسی در آن جریان می­یابد، مستقیماً زندگی آن را متأثر می­کند. در این مقاله مفهومی از قانون ­اساسی پی گرفته می‌شود که در آن «اساس» به متن نوشته فروکاسته نمی­شود بلکه دسته­ای دیگر از قواعد و رویه­های نانوشته حقوق اساسی را که در نظام سیاسی نقش بازی می­کنند، در بر می­گیرد. تلاش می‌شود تا مفهوم بنیادینی جستجو شود که تمایز قانون اساسی نوشته و نانوشته مبتنی بر آن است. قانونیت و مشروعیت آبشخور چنین تفکیکی هستند. سعی می‌شود تا لحظاتی در حیات سیاسی ایران شناسایی شود که در آن لحظات، این دو زوج مفهومی (قانونیت و مشروعیت) آشکار شده­اند. در این دیدگاه، این دسته از قواعد در نظام حقوق اساسی ایران شناسایی  و اهمیت پژوهش درباره آن­ها نشان داده خواهد شد. مطالعات حقوق اساسی چنانچه این دسته از قواعد را در پژوهش­هایش وارد نکند نمی‌تواند تصویری واقعی از جایگاه قانون اساسی بدست دهد. %U https://qjpl.atu.ac.ir/article_12733_8c35ed92927180fc511fbd9d9c468a80.pdf