نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه حقوق عمومی دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.

2 دانش‌آموخته کارشناسی ارشد حقوق محیط زیست دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

چکیده

کشاورزی شهری به‌عنوان یک فعالیت انسانی ارتباط تنگاتنگی با محیط طبیعی و محیط زیست شهری دارد و جزء بی‌بدیل یک شهر از منظر اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی است که انتظام بخشیدن به آن به عوامل حقوقی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بستگی دارد. اگرچه در پیشینه حقوقی ایران، در قوانین و مقررات شهری به فعالیت کشاورزی اشاره شده است، اما به دلیل غلبه کشاورزی روستایی و تلقّی سنتی از کشاورزی، «کشاورزی شهری» به‌عنوان فعالیتی در مخاطره قلمداد نشده و مورد توجه مستقل نظام حقوقی قرار نگرفته است. پرسش مقاله این است که آیا در شهرها نظام حقوقی مستقلی برای شناسایی، حفظ و توسعه کشاورزی وجود دارد؟ این مقاله با روش توصیفی_تحلیلی ضمن پاسخ به پرسش یاد شده به چالش­های شکل‌گیری و توسعه کشاورزی شهری می­پردازد که طبق بررسی این مقاله، شامل تعدّد و تکثّر قوانین و مقررات و تعدّد مراجع اداری متولّی، رویکرد تنبیهی و کیفری نامطلوب به حفظ کشاورزی، کاستی­های طرح­های توسعه و عمران شهری و سهولت سازکار اداری تغییر کاربری کشاورزی شهری می­ شود. همچنین عدم اتکا به منابع درآمدی پایدار در مدیریت شهری، رویکرد کسب درآمد از تغییر کاربری اراضی کشاورزی و مشکلات اقتصادی و معیشتی شهروندان در زمره چالش­های مالی- اقتصادی قرار دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Challenges of Formation and Development of Legal System of Urban Agriculture

نویسندگان [English]

  • Farhang FaghihLarijani 1
  • Elaheh Amani Vamarzani 2

1 Assistant Professor, Department of Public Law, University of Mazandaran, Babolsar, Iran

2 LLM, Environmental Law, University of Mazandaran, Babolsar, Iran

چکیده [English]

Introduction

Urban agriculture is closely related to both natural and urban environments. Economically, socially, and environmentally, urban agriculture serves as a unique component of the city, with its regulation depending on legal, economic, social, and cultural factors. In the legal history of Iran, urban laws and regulations have recognized agricultural activities; however, due to the predominance of rural agriculture and a traditional understanding of the field, urban agriculture has not been viewed as a critical area of concern and has not been addressed independently within the legal system. According to Article 4 of the Law on Definitions and Regulations of Administrative Divisions, agriculture is classified as an urban profession within the definition of city. Nevertheless, the legislators have not enacted a comprehensive law specifically for urban agriculture, nor have they explicitly included it in the legal definitions of urban lands, and zones, or other relevant urban laws. Cities, characterized by legal limits and specific geographical boundaries, include agriculture among various activities. Despite the differences in the fabric of cities, there exists a legal basis and background necessary for the formation of urban agriculture. In certain cases, such as holding agricultural exhibitions in cities, there have been direct references to promote agricultural activities in urban settings. However, over time, as cities have evolved and diversified, other land uses have become more pronounced. The economic inefficiency of agricultural activities compared to manufacturing, industrial, and construction sectors has contributed to a decline in urban agriculture. Despite the adverse development processes and significant destruction of urban agricultural foundations, agricultural uses have not entirely vanished from contemporary cities. An independent legal system, supported by specialized administrative institutions and laws, exists to maintain, strengthen, and develop agriculture in areas outside cities, particularly in rural regions. However, whether such a framework exists within cities remains uncertain. The present study aimed to address whether an independent legal system is in place within urban areas to recognize, maintain, and develop urban agriculture. The study hypothesized that one of the primary challenges in this field is the lack of compatibility and coordination between existing laws and the requirements for maintaining and developing urban agriculture. Additionally, the lack of a dedicated legal system to support and develop urban agriculture contributes to these issues. Furthermore, economic incentives, the lack of transparency, and the multitude of authorities have accelerated the degradation of agricultural land and hindered the development of urban agriculture. 

Literature Review

Although several studies have been conducted in other disciplines concerned with urban agriculture, the legal aspects of urban agriculture have largely been overlooked in the legal literature in Iran, particularly from a public law perspective. There is thus a significant gap in the legal literature on urban agriculture.
3. Materials and Methods
The present study relied on a descriptive–analytical approach to address the challenges surrounding the formation and development of urban agriculture. The data was collected through a library research method, which involved reviewing laws, regulations, and relevant interdisciplinary studies in the field of urban agriculture.
4. Results and DiscussionThe findings revealed several legal challenges to the formation and development of urban agriculture, including the multiplicity of laws and regulations, the multitude of administrative authorities, the unfavorable punitive or criminal approach to preserving agriculture, the shortcomings in urban development plans, and an overly permissive administrative mechanism for changing the use of urban agriculture. In addition, the lack of reliance on sustainable income sources in urban management, the practice of generating revenue by repurposing agricultural land, and the economic and livelihood challenges faced by citizens were found as significant financial and economic obstacles.
5.  Conclusion
In Iran, while urban laws and regulations emphasize the importance of preserving agricultural and garden uses within cities, the fragmented nature of the legal system has led to significant legal and economic challenges that hinder its efficiency. To improve the current situation, it is essential to draft and enact coherent laws and regulations for the preservation and development of urban agriculture, establish a single authoritative body responsible for urban agriculture in the urban zone, and implement stricter legal restrictions on the conversion of agricultural land use. In addition, providing legal incentives (e.g., tax exemptions and fee exemptions), offering financial support, and giving technical advisory services can help promote the development of urban agriculture.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Urban Agriculture
  • Agriculture Lands
  • Urban Environment
  • Municipality
  • Garden
  • کتاب‌ها

    • عباس­زاده، شهاب، آشنایی با کمیسیون ماده 5 (تهران: راه­دان، انتشارات سازمان شهرداری‌ها و دهیاری­های کشور 1391).
    • کاتوزیان، ناصر، دوره مقدماتی حقوق مدنی: اموال و مالکیت (تهران: نشر میزان، 1384).
    • کامیار، غلامرضا، حقوق شهری و شهرسازی (تهران: انتشارات مجد، 1385).

     

    مقاله­ ها

    • امین­زاده، بهناز و سمیه رودکی، «ارائه روش تلفیقی برای ارزیابی طرح­های تفصیلی شهری (مطالعه موردی: طرح تفصیلی منطقه 6 شهرداری شیراز)»، هویت شهر، دوره 11، شماره 1، (1396).
    • دهقانی، آوا و ابراهیم توفیق، «تبارشناسی نظم تهران امروز با محوریت نقش کمیسیون ماده پنج»، مجله جامعه‌شناسی ایران، دوره 18، شماره 2، (1396).
    • رحیمی، اکبر، «سیاست­های زمین شهری و تاثیر آن بر توسعه شهر تبریز»، فصلنامه آمایش محیط، دوره 13، شماره 48، (1399).
    • رستگاری­پور، فاطمه و فاطمه محمودی، «بررسی عوامل موثر بر تغییرکاربری زمین­های کشاورزی شهرستان تربت حیدریه»، فصلنامه علمی اقتصاد کشاورزی و توسعه، دوره 29، شماره 3، (1400).
    • رهنما، محمدرحیم و مجتبی روستا، «ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮی و ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺣﻔﻆ و ﻧﮕﻬﺪاری ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ (ﺑﺎغﻫﺎ) ﺷﻬﺮ ﺟﻬﺮم در راﺳﺘﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﭘﺎﯾﺪار»، فصلنامه تحقیقات جغرافیای، دوره 28، شماره 2، (1392).
    • زیاری، کرامت­اله و همکاران، «مطالعه و شناخت منابع مالی و ارائه راهکارهایی برای بهبود پایداری درآمد شهرداری­ها، مورد پژوهش؛ شهرداری شهر مهاباد»، دو فصلنامه مدیریت شهری، دوره 11، شماره 31، (1392).
    • سلطانی آزاد، فرهاد، «طراحی شهری و جایگاه آن در سلسله‌مراتب طرح­­های توسعه شهری»، فصلنامه مدیریت شهری و روستایی، شماره 9، (1381).
    • شهریاری، محمدرضا و همکاران، «سنجش و ارزیابی میزان تحقق­پذیری طرح جامع شهری صفا شهر»، جغرافیا و روابط انسانی، دوره 3، شماره 4، (1400).
    • شیرازیان، شیرین و محمد شهپری، «نقش ضمانت‌های حقوقی و کیفری در حمایت از فضای سبز خصوصی شهری»، علوم و تکنولوژی محیط زیست، دوره 23، شماره 1، (1400).
    • عابدی سروستانی، احمد و منصور شاه­ولی، «نقش ترویج کشاورزی در ارتقای اخلاق زیست‌محیطی کشاورزان»، فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، دوره 4، شماره‌های 1 و 2، (1388).
    • عزیزی، محمد مهدی و سینا شهاب، «به­عنوان سازوکار TDR کاربرد انتقال حقوق توسعه (تحقق‌پذیری طرح­های توسعه شهری (نمونه موردی: شهر کاشان)»، فصلنامه علمی­- پژوهشی مطالعات شهری، دوره 1، شماره 4، (1391).
    • مشکینی، ابوالفضل و مهدی نورمحمدی، «نقدی بر مدیریت زمین شهری کشورهای در حال توسعه (مطالعه موردی: ایران)»، پژوهش­های جغرافیای انسانی، دوره 50، شماره 4، (1397).
    • ندایی طوسی، سحر و همکاران، «علل و موانع نهادی تبدیل رویکرد انتقال حقوق توسعه TDR به سیاست توسعه شهری با تاکید بر مورد پژوهشی (مطالعه موردی: منطقه 9 شهرداری اصفهان)»، برنامه­ریزی توسعه کالبدی، دوره 7، شماره 2، (1399).
    • ورمزیاری، حجت، «تحلیل سیاست­ها و رهیافت­های حفاظت از اراضی کشاورزی»، ماهنامه دانش غذا و کشاورزی، پیاپی 126، (1393).

    References

    Books

     

    • Ackerman, Cubi et al., The Potential for Urban Agriculture in New York City,(New York: Urban Design Lab, Earth Institute, Columbia University, 2012).
    • Cohen, Nevin et al., Five Borough Farms: Seeding the Future of Urban Agriculture in New York City (New York: Design Trust for Public Space, 2012).
    • Deelstra, Tjeerd & Herbert Girardet, Urban Agriculture and Sustainable Cities, Book Chapter: Growing Cities, Growing Food, Urban Agriculture on the Policy Agenda, Deutsche Stiftung fur Internationale Entwicklung (DSE), (Germany: Zentralstelle fur Ernahrung und Landwirtschaft, Feldafing, 2000).
    • Ogburn, William Fielding, Social Characteristics of Cities: A Basis for New Interpretations of the Role of the City in American Life (Chicago, IL: The International City Managers’ Association, 1937).

     

    Articles

    • Mancebo, François, “Urban Agriculture, Commons and Urban Policies: Scaling Up Local Innovation”, Challenges in Sustainability, Vol. 4, No. 1, (2016).
    • Marx, Colin & Emily Kelling, “Knowing Urban Informalities”, Urban Studies 56, No. 3, (2019).
    • Mkwambisi, David D et al., “Urban Agriculture and Poverty Reduction: Evaluating How Food Production in Cities Contributes to Food security, Employment and Income in Malawi”, Journal of International Development, Vol. 23, No. 2, (2011).
    • Mougeot, Luc JA, “Urban Agriculture: Definition, Presence, Potentials and Risks, and Policy Challenges”, Cities Feeding People Series; rept. 31, (2000).
    • Oda, Kimisato et al., “Urban Agriculture as a Sustainability Transition Strategy for Shrinking Cities? Land Use Change Trajectory as an Obstacle in Kyoto City, Japan”, Sustainability, 10, No. 4, (2018).
    • Witt, Becky Lundberg, “Urban Agriculture and Local Government Law, Realities and Solutions”, Journal of Law and Social Change, 16, No. 3, (2013).