حقوق بین الملل
سیده پریسا میرابی؛ مسعود راعی؛ علی رضا انصاری مهیاری
چکیده
حقوق بینالملل معاصر اصول یاهنجارهای حقوقی نوینی را پذیرفته که عدم توجه به موازین حقوق بشر راباتوجیه مصونیت ازمجازات نمی‌پذیرد ومحاکمه رابه عنوان پاسخی به مطالبات برخواسته از عمق وجدان بشری قرار داده است.اما همچنان سران دولت‌ها باتوسل به قواعد مصونیت ازمسئولیت کیفری فرارمی‌کنند.دراینراستا،دیوان بینالمللی دادگستری اعلام کرد ...
بیشتر
حقوق بینالملل معاصر اصول یاهنجارهای حقوقی نوینی را پذیرفته که عدم توجه به موازین حقوق بشر راباتوجیه مصونیت ازمجازات نمی‌پذیرد ومحاکمه رابه عنوان پاسخی به مطالبات برخواسته از عمق وجدان بشری قرار داده است.اما همچنان سران دولت‌ها باتوسل به قواعد مصونیت ازمسئولیت کیفری فرارمی‌کنند.دراینراستا،دیوان بینالمللی دادگستری اعلام کرد تعهدات دولت‌ها به جرم انگاری واعمال صلاحیت،خصوصیت بازدارندگی وپیشگیرانه داردودولت‌های طرف معاهده، متعهد به تجهیز نظام حقوقی خود در تعقیب و محاکمه هستند.این آراء قضایی بستری شدتاکمیسیون حقوق بینالملل مسیر این مطالبه را ازجهت حقوقی باسلب مصونیت ازاین افراد رقم بزند.پژوهش حاضربرپایه روش توصیفی وتحلیلی وبا بهره‌گیری ازمطالعات کتابخانه‌ای در رویه دیوان به این نتیجه می‌رسد، قواعد مصونیت فقط اعمال صلاحیت را برای یک دوره زمانی مشخص یا برای جرائم معینی مانع شده ولی نمی‌تواند شخص را به‌طورکلی از مسئولیت کیفری مبرا کند و ازطرفی دولت‌ها دارای نفع مشترک جهانی دراجرای تعهد به اعمال صلاحیت درموارد نقض قواعد آمره هستند،براین مبنا کمیسیون با سلب مصونیت مادی در موارد ارتکاب جنایات«جنایات جنایت نسل‌کشی، جنایات علیه بشریت، جنایات جنگی، جنایت آپارتاید، شکنجه، ناپدیدشدن اجباری»،کشور صلاحیت‌دار رامتعهد به محاکمه مقامات مرتکب خارجی طبق قوانین و رویه‌های دولت محل دادگاه و مطابق با قواعد قابل‌اجرا حقوق بینالملل نمود
حقوق بین الملل
مهشید آجلی لاهیجی؛ سید علی حسینی آزاد؛ مجید زحمتکش
چکیده
بیتردید قاعده آمره همواره بعنوان برترین قاعده در میان قواعد حقوق بینالملل معرفی میشود. با این حال تصمیمات دیوان بینالمللی دادگستری در شرایطی که مصونیت و مسئولیت ناشی از نقض قاعده آمره همزمان در قضیهای مطرح گردیده، موجب ایجاد شبهاتی درباره برتری مطلق قاعده آمره شده است. بطور خاص در دو رأی قرار بازداشت (کنگو علیه ...
بیشتر
بیتردید قاعده آمره همواره بعنوان برترین قاعده در میان قواعد حقوق بینالملل معرفی میشود. با این حال تصمیمات دیوان بینالمللی دادگستری در شرایطی که مصونیت و مسئولیت ناشی از نقض قاعده آمره همزمان در قضیهای مطرح گردیده، موجب ایجاد شبهاتی درباره برتری مطلق قاعده آمره شده است. بطور خاص در دو رأی قرار بازداشت (کنگو علیه بلژیک 2002) و مصونیتهای صلاحیتی (آلمان علیه ایتالیا 2012) دیوان با ترسیم نوعی تفکیک بین قواعد شکلی و ماهوی اعلام میکند با توجه به اختلاف ماهیتی قواعد مصونیت و قاعدۀ آمره، این قواعد تعارضی با هم نداشته و صرفاً مصونیت بعنوان قاعده شکلی مانع از ورود به ماهیت میشود. در این پژوهش به شیوه توصیفی – تحلیلی به بررسی مبانی تصمیم دیوان پرداخته میشود تا مشخص گردد آیا به واقع از منظر حقوق بینالملل قواعد مصونیت شکلی و قواعد آمره، ماهوی هستند و مناسبات میان این دو دسته از قواعد به چه صورت است. تحلیل موضوع به روشنی نشان میدهد که راجع به نحوه تفکیک میان قواعد شکلی و ماهوی و مصادیق آنها هنوز قطعیتی در حقوق بینالملل وجود نداشته و تصمیم دیوان در گزینش این رویکرد تا حدی باعث ایجاد تزلزل در جایگاه متعالی قاعده آمره شده است.
