نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشگاه شهید بهشتی- دانشکده حقوق

چکیده

 این مقاله ضمن تبیین مفهوم قاعدۀ حفظ نظام و اشاره به دیرینۀ آن در پژوهش­های کلامی- فقهی بر معنای موسع این قاعده و ارتباط تنگاتنگ آن با لزوم حفظ انضباط اجتماعی تأکید می­کند. مقاله با یادآوری نمونه­هایی از استناد فقیهان به این قاعده در مسائل فقهی، اهمیت نظم متعالی و فضیلت­مندانه را که در این قاعده مورد نظر است، روشن می­سازد و بویژه نسبت مفهوم حفظ نظام با حفظ نظام حکومتی را توضیح می­دهد. اندیشۀ اصلی مقاله این است که حفظ نظام در فضای فقه بیشتر ناظر به حفظ نظم زندگی اجتماعی به معنای گستردۀ آن است. حفظ نظام به این معنا البته اقدامات معطوف به حفظ حکومت صالح را هم در برمی­گیرد، ولی حفظ نظام در اندیشۀ اسلامی ناظر به نظم‌های برساختۀ انسان در جوامع مختلف است و بدین­سان با مفهوم نظم عمومی در حقوق، همانندی­های فراوان دارد. قاعدۀ حفظ نظام به حفظ نظم موجود در جامعه اسلامی یا حفظ حکومت اسلامی اختصاص ندارد. به موجب این قاعده باید به هر نظم بشری که محصول فکر و عمل مردمان مختلف است و به بقای نوع انسان و زندگی با کیفیت او کمک می­کند، احترام نهاد. مقاله همچنین به محتوای آرمانی حفظ نظام اشاره می­کند و ظرفیت­های این مفهوم را برای عدم­ قناعت به نظم موجود و تلاش برای برساختن نظمی بهتر یادآور می­شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

From Saving the Government to Saving Social Discipline

نویسنده [English]

  • RAHIM NOBAHAR

Department of Islamic Law, faculty of Law, Shahid Beheshti University

چکیده [English]

This article sheds light on the origins of the Rule of saving the system (hifdh al-nidhām) in both theology and jurisprudence. The article insists the broader sense of the Rule and its close relationship with social order. While mentioning some examples of the Rule in juristic issues, the article explains the importance of a transcendental and virtue-based discipline as it is conceived in the Rule. Also the article clarifies the connection of the Rule with saving the government. According to the article, the implication of the Rule in Islamic jurisprudence is more connected with protection of social order in its broad sense. Although the Rule relates to saving and protecting a good government as a necessary element of the society, it is more protecting the disciplines and systems made by human being. The insistence of the rule on social order is not limited to Islamic society and/or saving an Islamic government. Therefore, every human discipline as far as it helps the survival of human being and the quality of its life should be respected. The article also points out the ideal concept of the discipline and the potentials of the Rule for making a better social order.

کلیدواژه‌ها [English]

  • discipline
  • social system
  • Islam
  • theory of state in Islam
  • public order
کتاب‌ها
-    قرآن کریم.
-    ابن سینا، حسین، (1404ق)، الشفا، ج1، قم: مکتبه آیه­الله المرعشی.
-    اردبیلی، مولی احمد، (1403ق.)، مجمع الفائده و البرهان، ج12، تحقیق: مجتبی عراقی و علی­پناه اشتهاردی، چاپ اول، قم: مؤسسه النشر الاسلامی.
-    استرآبادی، محمدجعفر، (1424ق)، البراهین القاطعه، ج2، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
-    اصفهانی، محمدحسین، (1409)، بحوث فی الفقه(کتاب الاجاره)، چاپ دوم، قم: مؤسسه النشر الاسلامی.
-    جبعی عاملی، زین الدین، (1413ق)، مسالک الافهام، ج3 و 4، چاپ اول، قم: مؤسسه المعارف الاسلامیه.
-    حلی، حسن بن یوسف، (1405ق)، الالفین، کویت: مکتبه الالفین.
-    حلی، حسن بن یوسف، (1420ق)، تحریر الاحکام، ج5، چاپ اول، قم: مؤسسه امام صادق (ع).
-   حلی، حسن بن یوسف، (1433)، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، تصحیح: حسن حسن­زاده آملی، چاپ چهاردهم، قم: مؤسسه النشر الاسلامی. 
-   حلی، محمدبن حسن، (فخر المحققین) (1387ق)، ایضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد، ج4، تصحیح: سیدحسین موسوی کرمانی و دیگران، چاپ اول، قم: اسماعیلیان.
-    خراسانی، محمدکاظم، (1420ق)، کفایه الاصول، چاپ پنجم، قم: مؤسسه النشر الاسلامی.
-    سیفی مازندرانی، علی­اکبر، (1425ق)، مبانی الفقه الفعال فی القواعد الاساسیه، ج1، قم: مؤسسه النشر الاسلامی. 
-   طالقانی، نظرعلی، (1437)، مناط الاحکام، تحقیق: جواد فاضل بخشایش و علی اوسط ناطقی، چاپ اول، قم: المعهد العالی للعلوم و الثقافه الاسلامیه.
-    طوسی، محمد بن حسن، (1387ق)، المبسوط فی فقه الامامیه، ج7، چاپ سوم، تهران: المکتبه المرتضویه.
-    عاملی، سیدجواد، (1419ق)، مفتاح الکرامه، ج12، تصحیح: محمدباقر خالصی، قم، مؤسسه النشر الاسلامی.
-    منتظری، حسینعلی، (1409)، دراسات فی ولایه الفقیه و فقه الدوله الاسلامیه، ج1، چاپ دوم، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
-    موسوی بجنوردی، سیدمیرزاحسن، (1413)، القواعد الفقهیه، ج1، چاپ دوم، قم: اسماعیلیان.
-    موسوی خمینی، سیدروح الله، (1389)، صحیفۀ امام، ج7، 8، 15، 17و 19، چاپ پنجم، قم: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
-    موسوی خمینی، سیدروح­الله، (1421ق.)، کتاب البیع، ج2، قم: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
-    موسوی (علم الهدی)، سیدمرتضی، (1405ق)، رسائل الشریف المرتضی، ج2، قم: دار القرآن الکریم.
-    موسوی (علم الهدی)، سیدمرتضی، (1410ق)، الشافی فی الامامه، ج1، تحقیق: سید عبدالزهرا حسینی، تهران: مؤسسه الصادق.
-    نائینی، محمدحسین، (1373ق)، منیه الطالب فی حاشیه المکاسب، ج1، تقریر: موسی خوانساری، تهران: المکتبه الحدیثه.
-    نجفی، محمدحسن، (1981)، جواهر الکلام، ج21، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
 
مقاله
-    بوزیان، علیان، (2011)، «مقاصد حفظ نظام الامه: دراسه مقاصدیه»، مجله المسلم المعاصر، دسامبر.
 
پ- انگلیسی
-            Pound, Roscoe, (1939), “Public Law and Private Law”, Cornell Law Quarterly, June, Vol. xxiv, No. 4.
 -            Mounier, Emmanuel, (1952), Personalism, University of Notre Dame Press, Notre Dame.