نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه علامه طباطبائی

2 دانشگاه شهید بهشتی

چکیده

در حقوق بین الملل، انتساب اعمال اشخاص خصوصی به دولت، جز در موارد استثنائی پذیرفته
نیست. اصل عدم انتساب اعمال اشخاص خصوصی به دولت، از اصول بدیهی و بنیادین حقوق
مسئولیت بین المللی قلمداد می شود. احراز هدایت و کنترل دولتی بر اشخاص و نهادهای خصوصی
در زمره یکی از موارد استثنائی فوق جای میگیرد. بااین حال، درک حدود و ثغور کنترل یادشده
مستلزم بررسی و تتبع رویه قضایی است تا بلکه از این رهگذر، این مفهوم نظری در کالبد قضایا و
پرونده های مختلف به گونه ای ملموس تر تجلی یابد. دیوان داوری دعاوی ایران - ایالات متحده به
عنوان برجسته ترین نهاد داوری بین المللی، در دسته ای از پرونده ها، میان مرحله رسیدگی صلاحیتی
و رسیدگی ماهوی تفکیک نموده و در اولی آستانه پایین تری از کنترل را مناط عمل قرار داده و
در دومی رویکردی را به کار بسته که با نظریه کنترل مؤثر قرابت بیشتری دارد. در اینگونه قضایا،
قرار داده و تنها در مواردی این اصل کلی را « شخصی بودن مسئولیت دولت » دیوان، اصل را بر
تخصیص زده که قادر به احراز کنترل شدید و واقعی بوده است. فی الواقع دیوان در این موارد برای
احراز آستانه کنترل به قدر متیقن اکتفا نموده و تخصیص اکثر را جایز نشمرده است. رسالت نوشتار
حاضر بررسی این مهم است. لیکن محور تمرکز مطالعات بر رویه دیوان داوری دعاوی ایران –
ایالات متحده معطوف شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Attribution of Private-Persons’ Wrongful Acts to a State: Standard of Control in Jurisprudence of Iran-U.S Claims Tribunal

نویسندگان [English]

  • seyd ghasem zamani 1
  • mona sadat mirzadeh 2

چکیده [English]

Attribution of private-person’s act to a state is accepted in international law in
some exceptional matters. Acting under the direction or control of the state is one
of those exceptional cases; by proving state control over private persons and
entities, their actions are attributable to the state. However for understanding the
required level of the control and direction, we shall review and inquiry the judicial
jurisprudence in order to make these theoretical concepts more tangible. Iran-U.S
claims tribunal, as the most prominent international arbitration, has separated
jurisdiction and the merit phase in some of its cases.From jurisdictional point of
view, the tribunal has applied a looser standard while in the merit, tribunal’s
approach has more affinity for theory of effective control. In such cases, as a
general rule,stateshave notbeenliable for the conduct of non-state actors unless
the tribunal could find the conduct in question intensely controlled by the state.
Indeed the tribunal, in place of determining standard of control in these kinds of
cases, has not lowered the threshold for imputing private acts to statesbut treated
with it in an exceptional manner. The purpose of present article is to examine
standard of direction and control, while the focus is on the jurisprudence of Iran-
U.S claims tribunal.

کلیدواژه‌ها [English]

  • International Responsibility
  • Attribution
  • International arbitration
  • Iran-U.S Claims Tribunal
  • International Law Commission
  • Effective Control
  • Overall Control