نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
دانشجو دکتری، حقوق عمومی، دانشگاه تهران (دانشکدگان فارابی)، قم، ایران و پژوهشگر مرکز پژوهشی مبنا
چکیده
آزادی اجتماعات و ر‌اهپیمایی‌ها، از حقوق بنیادین مدنی-سیاسی شهروندان است که در اسناد حقوق بشری و نظام‌های حقوقی از جمله نظام حقوقی ایران، مورد شناسایی قرار گرفته است. جمهوری اسلامی ایران، چه جایگاهی برای آزادی مزبور در نظام حقوقی خود پذیرفته است؟ پژوهش کیفی پیش‌رو با روش کتابخانه‌ای به گردآوری داده‌ها پرداخته و با تحلیل فقهی و حقوقی مسئله را مورد واکاوی قرار داده است. یافته‌های پژوهش حاضر حکایت از آن دارد که: یک. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل 27، مبتنی بر آموزه‌های دینی و همسو با اسنادحقوق بشری، این آزادی را با حداقل قیود به‌رسمیت شناخته است؛ دو. یافتن جایگاه این حق در میان نظام حق‌های مورد پذیرش نظام جمهوری اسلامی ایران، مبتنی بر نگاه کل‌گرایانه به قانون اساسی و تعیین نسبت آن با مفاد دیگر اصول بوده که این نسبت سنجی، حاکی از عمومیت حق آزادی تجمع نسبت به تمام شهروندان از یک‌سو و محدود نبودن آن به دو قید مذکور در اصل 27 قانون اساسی است؛ سه. واکاوی اسناد حقوقی و رویه‌هانشان از شناسایی مغایرت با ساحت نظری حقوق اساسی ایران دارد؛ چراکه قانون عادی، برخلاف دیدگاه قانون اساسی، رویکرد مجوز محور را -با رویکرد سخت‌گیرانه‌تری به نسبت دیگر نظام‌های حقوقی مجوزمحور- گزینش کرده است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Positional analysis of Principle 27 in Iran's Constitutional Law System
نویسندگان [English]
- Mohammad Mahdifar
- Faezeh Rafatnejad
Ph.D. Student, Public Law, University of Tehran(College oF Farabi), Qom, Iran; Researcher of Mabna Research Center
چکیده [English]
The Freedom of Assembly and Procession has been identified in human documents and legal systems, including the Iranian legal system. What position has the Islamic Republic of Iran accepted for the said freedom in its constitutional law?The findings of the present research indicate that: one. The Constitution of Iran in principle 27, based on religious teachings and in line with international and regional human rights documents, has recognized the said freedom with minimal restrictions; two. Finding the position of the absolute right in principle 27 among the system of rights accepted by the system of Iran is based on a holistic view of the constitution and determining its relationship with the provisions of other related principles. This ratio measurement shows the universality of the right to freedom of assembly for all citizens, on the one hand, and that it is not limited to the two restrictions mentioned in the said principle;Three. The analysis of internal legal documents and executive procedures shows the identification of contradictions with the theoretical field of fundamental rights of Iran; because the laws, contrary to the view of the constitution, have chosen a permit-based approach - with a stricter approach compared to other permit-based legal systems
کلیدواژه‌ها [English]
- Freedom of Assembly and Procession
- Principle 27
- Constitution
- Permission System
- Notification System
)