حسن خسروی
چکیده
< p dir="RTL">وقایع و بلایای طبیعی و غیرطبیعی همواره حیات بشر را مورد تهدید قرار میدهد، لذا مصونسازی زندگی انسان در برابر آنها بسیار پراهمیت میباشد. کروناویروس (کووید 19) به عنوان یکی از مسریترین نوع بیماریهای همهگیر، زندگی کل مردم دنیا را تحت تاثیر قرار داده و باعث آسیب به تمام ابعاد حیات بشر بویژه حقوق بنیادین شده است. یکی از مصادیق ...
بیشتر
< p dir="RTL">وقایع و بلایای طبیعی و غیرطبیعی همواره حیات بشر را مورد تهدید قرار میدهد، لذا مصونسازی زندگی انسان در برابر آنها بسیار پراهمیت میباشد. کروناویروس (کووید 19) به عنوان یکی از مسریترین نوع بیماریهای همهگیر، زندگی کل مردم دنیا را تحت تاثیر قرار داده و باعث آسیب به تمام ابعاد حیات بشر بویژه حقوق بنیادین شده است. یکی از مصادیق اساسی حقهای بشری، حق سلامت روان میباشد که بیش از سایر موارد حقوق بشر آسیبپذیر میباشد. در دوران همهگیری کووید 19 اکثر مردم، بحران روانی را تجربه مینمایند اما گروههای خاصی نظیر بیماران روانی، افراد تنها، کودکان، کارگران، سالمندان، پناهجویان، فقرا و کارکنان درمانی بیشتر از سایرین متاثر میشوند. هدف اساسی پژوهش، تببین رابطه سلامت روان و حقوق بشر و تحلیل سازوکارهای ماده 12 میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نظریه عمومی شماره 14 کمیته میثاق در حمایت از حق سلامت روان در برابر کووید 19 با رویکردی توصیفی- تحلیلی است. نتایج پژوهش نشان میدهد که ماده 12 میثاق و نظریه عمومی مذکو از ظرفیتها و سازوکارهای لازم برای حمایت و صیانت از حق سلامت روان و تجویز تعهدات و تکالیف دولت در ایفا و تضمین حق سلامت روان افراد آسیبپذیر از کرونا برخوردار میباشد.
علیرضا جلالی؛ محمد ابو عطا
چکیده
شیوع کروناویروس در ایتالیا سبب فراهم شدن چارچوبی برای اعلام وضعیت اضطراری توسط دولت شده است. این مهم علی‌رغم ایجاد فرصت برای مدیریت مقتضی بحران، خطر محدودیت بیش از حد حقوق بنیادین مردم را به وجود آورده است. پرسش اصلی مقاله این است که اقدامات حکومت ایتالیا برای جلوگیری از کروناویروس تا چه حدی با حقوق بنیادین اعلام شده در قانون اساسی ...
بیشتر
شیوع کروناویروس در ایتالیا سبب فراهم شدن چارچوبی برای اعلام وضعیت اضطراری توسط دولت شده است. این مهم علی‌رغم ایجاد فرصت برای مدیریت مقتضی بحران، خطر محدودیت بیش از حد حقوق بنیادین مردم را به وجود آورده است. پرسش اصلی مقاله این است که اقدامات حکومت ایتالیا برای جلوگیری از کروناویروس تا چه حدی با حقوق بنیادین اعلام شده در قانون اساسی این کشور قابل تطبیق میباشند؟ که با روش توصیفی- تحلیلی به واکاوی آن میپردازد. پس از بررسی مفهوم وضعیت اضطراری، توصیف تصمیمات ویژه حاکمیت و اعلام چالشهای مربوط به محدودیت حقوق بنیادین، این نتیجه حاصل میشود که اقدامات دولت، تاثیرگذاری بسیار منفی بر تضمین حقوق بنیادین و آزادی‌های عمومی مردم داشتهاند. نه تنها این تصمیمات اضطراری و فوقالعاده، مخل حقوق مردم در یک نظام مردمسالار محسوب میشوند، بلکه عدم نظارت دقیق مجلس بر اعمال هیات وزیران سبب میشود تا نگاهها و نظرات انتقادی به اعمال دولت این کشور منطقی به نظر برسند.
مسعود علیزاده؛ شهرام زرنشان
چکیده
بحران کرونا یا کووید-19 که از نوامبر 2019 در چین آغاز شد و به سرعت جهان را تحت تأثیر قرار داد، سؤالات مهمی را در ارتباط با مسئولیت دولتهای درگیر با این بحران مطرح نمود. یکی از مهمترین این مسائل، تعیین قواعد رفتاری دولتها در برخورد با این بحران در جهت حفظ حقوق شهروندان و دولتهای دیگر بود. اصل تکلیف دولتها به اتخاذ «تلاش بایسته» ...
بیشتر
بحران کرونا یا کووید-19 که از نوامبر 2019 در چین آغاز شد و به سرعت جهان را تحت تأثیر قرار داد، سؤالات مهمی را در ارتباط با مسئولیت دولتهای درگیر با این بحران مطرح نمود. یکی از مهمترین این مسائل، تعیین قواعد رفتاری دولتها در برخورد با این بحران در جهت حفظ حقوق شهروندان و دولتهای دیگر بود. اصل تکلیف دولتها به اتخاذ «تلاش بایسته» (duediligence) در برابر بحرانها یکی از قواعد ناظر بر رفتار حاکمیتها در ایفای تعهدات بینالمللی آنها میباشد. اگرچه محتوای این اصل به عنوان یکی از هنجارهای رفتاری دولتها برای حمایت از حقوق «دیگران» موضوع تازهای نیست، با این همه ویژگیهای این بحران در اجرای آن باید مورد توجه قرار گیرد. اصل منع اضرار به غیر (NoHarm) که سابقاً در حقوق بین‌الملل محیط زیست به رشد و بالندگی رسیده بود- به عنوان یکی از نتایج اصل تلاش بایسته- از چارچوبهای مهم تنظیم رفتار دولتها برای مقابله با این بحران محسوب میگردد که در این نوشتار مورد بررسی قرار گرفته است. به علاوه در این مقاله اجرای این اصل در ایفای تعهدات حقوق بشری دولتها در برابر بحران کرونا و نیز اجرای مقررات بهداشتی که در قالب سازمان جهانی برای دولتها مقرر گردیده است، مورد بررسی شده است.
سیامک کریمی
چکیده
سه ماه پس از شیوع ویروس کرونا (کووید-19) بالغ بر 200 کشور در جهان گرفتار این ویروس شده‌اند. ابعاد گسترده و فرامرزی این بیماری، بررسی این موضوع را ضروری می‌کند که دولتها طبق حقوق بین‌الملل چه تعهدی در راستای پیشگیری و جبران خسارت از زیان فرامرزی به طور کلی و این بیماری به طور خاص دارند. این مقاله می‌کوشد تا قلمرو این دسته از تعهدات ...
بیشتر
سه ماه پس از شیوع ویروس کرونا (کووید-19) بالغ بر 200 کشور در جهان گرفتار این ویروس شده‌اند. ابعاد گسترده و فرامرزی این بیماری، بررسی این موضوع را ضروری می‌کند که دولتها طبق حقوق بین‌الملل چه تعهدی در راستای پیشگیری و جبران خسارت از زیان فرامرزی به طور کلی و این بیماری به طور خاص دارند. این مقاله می‌کوشد تا قلمرو این دسته از تعهدات دولتها را مشخص کند. شایعترین روایت از علت ایجاد کرونا، به خرید و فروش برخی حیوانات وحشی در بازار ووهان چین مربوط میشود اما از آنجا که هنوز به طور کامل، علت قطعی پدیداری ویروس کرونا مشخص نشده است، در نتیجه، این مقاله تعهد دولتها در پیشگیری از خسارت ناشی از کرونا را دو سناریوی فرضی بررسی می‌کند تا تمامی ابعاد این موضوع را پوشش دهد. در سناریوی فرضی نخست، با فرض دخالت بازار حیوانات وحشی ووهان چین، تعهد دولت منشا (چین) درباره پیشگیری و جبران خسارت کووید-19بررسی میشود. در سناریوی فرضی دوم، چنین پنداشته میشود که هیچ علت مشخصی برای این بیماری وجود ندارد و تعهد عام دولتها به پیشگیری از زیان فرامرزی ناشی از کرونا مورد مطالعه قرار میگیرد.
بهرام پشمی
چکیده
به‌موجب نظام بینالمللی حقوق بشر، انسان قرن بیست و یکم دارای حق ذاتی نسبت به حقوق بشر میباشد. در این میان گرچه دولتها مکلف به رعایت کامل آن شده‌اند، اما از طرفی این حقوق به اما و اگرهای مبتنی بر حیات و بقا و همچنین امنیت و ثبات کشورها پیوند خورده است. این در حالی است که به دلیل گره خوردن حق بر سلامت و بهداشت عمومی با دیگر حقهای بشری، ...
بیشتر
به‌موجب نظام بینالمللی حقوق بشر، انسان قرن بیست و یکم دارای حق ذاتی نسبت به حقوق بشر میباشد. در این میان گرچه دولتها مکلف به رعایت کامل آن شده‌اند، اما از طرفی این حقوق به اما و اگرهای مبتنی بر حیات و بقا و همچنین امنیت و ثبات کشورها پیوند خورده است. این در حالی است که به دلیل گره خوردن حق بر سلامت و بهداشت عمومی با دیگر حقهای بشری، استفاده از نظام تعلیق در پوشش حفاظت از حق بر سلامت در وضعیت فوقالعاده کرونا، تحقق حق مزبور را با چالشی مضاعف مواجه نموده است؛ لذا در بخش ذاتی این چالش، اتخاذ تدابیر بهداشتی سازگار با حقوق بشر قرار دارد. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و با فرض امکان تعلیق حقهای بشری در وضعیت اضطراری کرونا، درصدد پاسخ به این پرسش اساسی است که تحقق حق بر سلامت با تعلیق حقهای دیگر بشری، چگونه امکانپذیر هست؟ در عین حال چه اقداماتی برای کاهش اصطکاک میان حق بر سلامت با سایر مصادیق حقوق بشری لازم هست؟ به دلیل اینکه حقوق بشر چارچوبی برای متعادل کردن منافع فردی و جامعه فراهم می‌کند، تعادل حقوق بهجای تعلیق یک حق به نفع دیگری میتواند در جهت حل این تعارض باشد.
حسین اسماعیل نسب؛ رویا یوسفی؛ احسان شیخ زاده
چکیده
آزادی بیان شهروندان در حوزه بهداشت عمومی، با مفاهیم دیگری همچون امنیت ملی، نظم عمومی، اخلاق عمومی، حقوق و آزادی‌های دیگران ارتباطی تنگاتنگ دارد و با محدودیت‌های موجهی برای ابراز آن، توسط شهروندان در اسناد متعدد بینالمللی از جمله ماده 19 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی؛ ماده 29 اعلامیه حقوق بشر؛ اصول سیراکوزا و جنرال کامنت‌های ...
بیشتر
آزادی بیان شهروندان در حوزه بهداشت عمومی، با مفاهیم دیگری همچون امنیت ملی، نظم عمومی، اخلاق عمومی، حقوق و آزادی‌های دیگران ارتباطی تنگاتنگ دارد و با محدودیت‌های موجهی برای ابراز آن، توسط شهروندان در اسناد متعدد بینالمللی از جمله ماده 19 میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی؛ ماده 29 اعلامیه حقوق بشر؛ اصول سیراکوزا و جنرال کامنت‌های 31 و 34 روبروست چرا که دولتها شیوه‌های مختلفی را برای ارتقاء بهداشت عمومی جامعه بکار می‌گیرند تا در زمان بروز بیماری‌هایی مانند کرونا با سطح شیوع بالا، بتوانند مبارزه‌ای هماهنگ و اصولی را بر اساس معیارهای جهانی اجرایی نمایند. در این پژوهش، اسناد بینالمللی که می‌توانند تعلیق و یا محدودیت‌هایی را بر آزادی بیان در حوزه سلامت عمومی (مانند شیوع ویروس کرونا) بر مردم تحمیل نمایند، به شیوه توصیفی– تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است، چرا که نویسندگان این مقاله معتقدند، آزادی بیان مطلق در حوزه بهداشت و سلامت عمومی، تبعات متعددی از جمله تشویش اذهان و ترویج استفاده از شیوه‌های غیرپزشکی در مقابله با بیماری‌ها را در میان مردم گسترش میدهد و می‌توان نسبت به آزادی بیان در حوزه سایبری، تبلیغاتی و خبری، محدودیت‌هایی را وضع یا تعلیق موقتی را اعمال نمود.
امیر مقامی؛ محمدرضا ملت؛ مسعود احسن نژاد
چکیده
مطابق گزارشهای سازمان بهداشت جهانی، ویروس کرونا به عنوان علت بیماری کووید19 ریشه در انتقال ویروس از خفاش به انسان داشته است. بسیاری از این نوع بیماریهای کشنده، ناشی از تغذیه انسان از حیوانات وحشی است که منجر به تهدید امنیت انسانی میلیاردها انسان و مرگ چندصدهزار نفر شده است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی به دنبال یافتن ...
بیشتر
مطابق گزارشهای سازمان بهداشت جهانی، ویروس کرونا به عنوان علت بیماری کووید19 ریشه در انتقال ویروس از خفاش به انسان داشته است. بسیاری از این نوع بیماریهای کشنده، ناشی از تغذیه انسان از حیوانات وحشی است که منجر به تهدید امنیت انسانی میلیاردها انسان و مرگ چندصدهزار نفر شده است. این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی به دنبال یافتن بنیانهایی برای ممنوع شناختن یا ممنوع ساختن تولید، مصرف و تجارت غذایی حیوانات وحشی در چارچوب حقوق بین‌الملل است. بدین منظور و با ارائه استدلالهای حقوقی تبیین شده است که اولاً حق برغذا مانع ممنوعشناختن این اقدامات نیست و حتی مؤید آن است. ثانیاً تعهدات دولتها درخصوص پیشگیری از بلایا ایجاب می‌کند تولید، مصرف و تجارت مصرف غذایی این حیوانات را ممنوع سازند. علاوه بر این، در فرض عدم ممنوعیت صریح نیز زیانهای گسترده ناشی از مصرف حیوانات وحشی، دولتهای قاصر از باب ورود خسارت مسئولیت بینالمللی دارند. همچنین حفاظت از تنوع زیستی ایجاب می‌کند حقوق بین‌الملل چنین مصارفی را ممنوع سازد. بنابراین پیشنهاد میشود دولتها از طریق انعقاد معاهدهای مشخص نسبت به توقف روند حاضر اقدام نمایند.
عرفان شمس
چکیده
با شیوع بیماری کووید-19در دنیا، اقدامات زیادی برای کاستن از آثار این همهگیری اجرایی شد. مهمترین آنها، توصیه به «ماندن در خانه» بود که تبدیل به سر خط اصلی شعارهاشد. با این توصیه، مدارس، ادارات و کارخانهها تعطیل شدند. همهگیری کووید-19 تا به حال تأثیرات بسیار زیادی در سبک زندگی مردم ایجاد کرده است و احتمالاً تبعات دیگری را ...
بیشتر
با شیوع بیماری کووید-19در دنیا، اقدامات زیادی برای کاستن از آثار این همهگیری اجرایی شد. مهمترین آنها، توصیه به «ماندن در خانه» بود که تبدیل به سر خط اصلی شعارهاشد. با این توصیه، مدارس، ادارات و کارخانهها تعطیل شدند. همهگیری کووید-19 تا به حال تأثیرات بسیار زیادی در سبک زندگی مردم ایجاد کرده است و احتمالاً تبعات دیگری را نیز به دنبال خواهد داشت. پرسش اصلی مقاله آن است که همهگیری کووید-19 چه فرصتها و چالشهایی را به لحاظ زیستمحیطی ایجاد می‌کند و چگونه بر حقوق محیط زیست تأثیر میگذارد؟ سیاستهای قرنطینهسازی به کاهش تولید و حمل و نقل منجر شده است و کاهش چشمگیری در آلودگی ناشی از این رفتارها پدید آمده است. سایر آثار ممکن است سریعاً آشکار نشوند. ممکن است کووید- 19 آسیبپذیری بازماندگان را در برابر آلودگی در آینده افزایش دهد. تحولات دیگری نیز ممکن است به وقوع بپیوندد، از جمله بازنگری در ارزشهای زیستمحیطی و اقتصادی و بازنگری در نحوه تخصیص و مصرف منابع، زیرا کووید-19 اقتصاد جهانی، ملی و محلی را تحت تأثیر قرار میدهد. در نظر گرفتن هر یک از این تبعات و اثرات آنها میتواند به توسعه حقوق محیط زیست و تدوین استراتژیهای کارآمد کمک کند.
